Afgelopen donderdag bij moeder op bezoek. (Wou haar de toestand rond mijn werk persoonlijk meedelen.) Zij heeft in oktober weer een afspraak met de arts. Die gaat ze vertellen dat ze graag zelf de regie wil houden.
De arts had haar voorgesteld dat zij op zeker moment om euthanasie zou vragen. Maar moeder denkt dat ze dan al te laat is, want zo makkelijk gaat dat niet. De consulent van Stichting de Einder vroeg haar: 'Wat wilt u?' Zelf bepalen wanneer het einde is, zei moeder. Dan moet u dat volhouden, aldus de consulent.
Het lastigst is om aan een dodelijk middel te komen. Er is wellicht een weg gevonden, begreep ik.
Ik blijf moeders wens steunen, maar moet zeer opletten dat ik geen strafbare feiten pleeg en dat geldt evengoed voor broer en zus. En voor de arts & consulent natuurlijk, maar die letten daar al voldoende op.
Wanneer komt dat moment? Moeder herhaalde wat ze broer ook al heeft gezegd: niet 's zomers, 'want dan oogt de wereld zo opgewekt', en ook niet komende winter, maar misschien de winter 2011-2012. Als ze dat haalt, want ja, 'ik kan natuurlijk zomaar ineens doodgaan'. En het is moeilijk in te schatten in welk tempo haar lichamelijke toestand achteruitgaat. (Oude mensen worden 'slechter', in het gangbare taalgebruik, maar zo drukt moeder zich doorgaans niet uit.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten