Opnieuw een telefoontje: kom je weer? Opnieuw een bestelling. De vorige is ontvangen. Er hoeft er nu nog maar één. Slaapmiddelen: blijkt nog niet mee te vallen, maar het lukt (16 februari).
Ze zegt dat ze 'toegroeit' naar het einde, maar nog steeds zegt ze ook nog van het leven te kunnen genieten, ondanks moeheid. We hebben het over wat zij het juiste moment vindt. En dat ze per se in haar eentje een eind aan haar leven zou willen maken, onder meer om 'ons niet te belasten'. Dat ze soms ook nog denkt: misschien doe ik het niet. Maar ook wordt ze, zoals veel oude mensen, bang om te vallen.
Ik had een cd-tje voor haar meegenomen met liedjes van Maarten van Roozendaal, en bloemen. Want ja, ze is 89 geworden. Keer je de cijfers om, dan krijg je de leeftijd waarop haar vader overleed.
We luisteren naar het liedje 'Moe'. Toch een ander soort moeheid dan de hare.
Aan voortzetting van het interview komen we niet echt toe.